Inne akcje
m 3 wersje: Miraheze backup |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 4: | Linia 4: | ||
| image_desc=Ulfar ([[Morgrad-1]]) | | image_desc=Ulfar ([[Morgrad-1]]) | ||
| alias=Ulfar | | alias=Ulfar Owcokrad<br>Ulfar Łagodny | ||
| origin=[[ | | origin=[[Klan Krwi]], [[Nordmar]] | ||
| residence= | | residence=W ciągłym ruchu w [[Varant|Varancie]] | ||
| age=38 | | age=38 | ||
| religion=[[Ignisnia]], [[Innos]] | | religion=[[Ignisnia]], [[Innos]] | ||
| status= | | status=Żyje | ||
| race=[[ | | race=[[Człowiek]] | ||
| gender= | | gender=Mężczyzna | ||
| height= | | height=Około 6 stóp | ||
| eye_color= | | eye_color=Szare | ||
| hair_color= | | hair_color=Brązowe | ||
| family=[[Ulmer]] ( | | family=[[Ulmer (Insignia-1)|Ulmer]] (ojciec, martwy)<br>[[Helda (Insignia-1)|Helda]] (matka, martwa) | ||
| factions=[[ | | factions=[[Smocze Ogony]] (poprzednio)<br>[[Jaszczurze Ogony]] | ||
}}'''Ulfar''' | }}'''Ulfar''' jest [[Nordmarczyk]]iem, niezwiązanym z żadnym z klanów. Silny wojownik, zapisał się w historii jako członek kilku grup najemników. Obecnie wolny strzelec, szukający wiary i celu, po którym mógłby złożyć broń. Miał wielu braci, ale większość z nich zmarła w dzieciństwie. Przez pewien czas miał żonę beduinkę, którą poznał w jednej z oaz, ale ją zostawił. Ma co najmniej kilkoro nieślubnych dzieci, choć sam zaprzecza, jakoby był ojcem któregokolwiek z nich. | ||
== | == Charakter == | ||
Tęgi duchem, za to niezbyt bystry. Zababonny, przyjmujący rzeczy takimi jakie są, okazjonalnie tłumacząc je boskimi interwencjami. Ma niewyparzoną gębę i rzadko kiedy myśli logicznie. Jest za to odważny i uparty w dążeniu do wyznaczonych celów. | |||
== | == Umiejętności == | ||
* | * Walka ciężkim orężem, szczególnie swoim dwuręcznym toporem przekutym z orkowego Krush Pach | ||
* | * Myśliwy, choć raczej nie jest mistrzem w fachu | ||
* | * Potrafi wyznaczyć trasę po pozycji gwiazd na niebie | ||
* | * Nie potrafi czytać i pisać we Wspólnej Mowie, ale jako tako orientuje się w runach | ||
* | * Wierzy, że umie dostrzegać boskie znaki, ale trzeba to brać przez palce | ||
* | * Potrafi zagrzać wiernych mu bojów do walki, ale kiepsko mu idzie organizacja | ||
* | * Wytrzymały i silny | ||
== | == Historia == | ||
Dorastał w rodzinie, która w młodości opuściła jeden z klanów Nordmaru i osiedliła się w dziczy w górach. Nie miał faktycznego nauczyciela; walki nauczył się w późniejszych latach. Znany był z kradzieży owiec innym klanom, czemu zawdzięcza jeden ze swoich niesławnych przydomków. W wieku dojrzałym ruszył przez przełęcz do [[Myrtana|Myrtany]], podążając za migrującymi oddziałami orków. Tam szybko zaciągnął się do grupy najemników o nazwie "[[Smocze Ogony]]", która miała wyruszyć na południe, aby spacyfikować [[Silden]], ale trudne warunki, brak zaopatrzenia, ataki partyzanckie oraz liczne zdrady i dezercje doprowadziły do rozpadu kompanii. Dowódca grupy, [[Totmes (Insignia-1)|Totmes]], oraz jeden z wchodzących w jej skład Asasynów przekonali Ulfara do porzucenia ekwipunku i wspólnego marszu na pustynny kontynent. Po drodze Ulfar usłyszał wiele legend: o mitycznej walce [[Rhobar Pierwszy|Rhobara Pierwszego]] z bestią, erze bohaterów, tajemniczych [[Insygnia (Artefakt)|Insygniach]] i odległej krainie [[Salamandria|Salamandrii]], które wpłynęły na jego wyobrażenie o świecie, który nagle stał się dla niego wielki i niegościnny. W [[Ben Salah|Ben Sali]] grupa skompletowała nowy skład, z czasem biorąc udział w konflikcie [[Ishtar]] z niepłacącym podatków Mora Sul (ochraniali karawany transportujące wodę do pierwszego miasta) oraz podczas ogromnej suszy, która doprowadziła do niekontrolowanej migracji topielców w kierunku osad. Po latach walki Ulfar porzucił kompanię, zakładając, że jego jedynym wyzwaniem będzie odnalezienie wojownika, którego nikt jeszcze nie pokonał. Twierdzi, że miał sen, w którym zmierzył się z niejakim [[Arkhan Qualshy]], ale nie wie, czy było to wspomnienie z życia, którego już nie pamięta, czy też zapowiedź przyszłości. Arkhan posiadał moc co najmniej jednego Insygnium. Ulfar, znużony legendami o Rhobarze, który pokonał bestię Beliara, zostaje najemnikiem. Dowiedziawszy się jednak, że Qualshy przebywa na pustyniach Varantu, porzuca grupę i wyrusza na starcie z człowiekiem, który dzierży ułamek nieograniczonej mocy. Gdy go pokona, już nigdy nie będzie musiał walczyć. | |||
Pojedynek odbywa się nocą, na wydmach. Obecność zorzy polarnej na niebie ma wpływ na Ulfara, który jest przesądnym człowiekiem. | |||
Pojedynek trwa trzy dni. Obaj nie mogą się pokonać - żaden nie chce się poddać, ale też żaden nie chce zabić drugiego, ponieważ w ogniu walki tworzą więź. | |||
Gdy ich ostrza zderzają się ze sobą, obrazy innych światów, w których przeżyli razem niezliczone przygody, odbijają się w ich starciach. Wszystkie kończą się pojedynkiem, w którym jeden z nich zabija drugiego. | |||
Po czwartym dniu walki obaj są zwiotczali. Arkhan z blizną na policzku, Ulfar z rozciętym uchem. Rozmawiają o tym, że musi istnieć świat, w którym nie walczą ze sobą. Może to jest właśnie ten świat? Historia kończy się myślami Ulfara, który nie wie, czy to właśnie tutaj zaczęła się ich wspólna historia, czy właśnie dobiegła końca. | |||
Obecnie powrócił do Varantu, tworząc małą grupę wojowników o przydomku "[[Jaszczurze Ogony]]" na pamiątkę grupy, która dała mu lekcję życia. Kiedyś ożenił się z beduinką, którą poznał w jednej z oaz, ale po kilku miesiącach porzucił małżeństwo i ruszył dalej. Jeden z Varanckich wojowników, którego kiedyś spotkał, twierdził, że jest jego synem. | |||
[[ | == Ciekawostki == | ||
[[ | * Uwielbia potrawkę z chrząszcza | ||
[[ | * Po opuszczeniu Smoczych ogonów chciał skompletować załogę i wyruszyć na poszukiwanie Salamandrii, ale z czasem porzucił te plany | ||
* Nie lubi wódy, ale nie pogardzi piwem | |||
* Utrzymuje, że pochodzi z Klanu Krwi, choć za jedyny dowód świadczą tylko słowa jego ojca | |||
[[Kategoria:Postacie]] | |||
[[Kategoria:Postacie z Insygni]] | |||
[[Kategoria:Morgrad-1]] |
Aktualna wersja na dzień 14:02, 5 wrz 2024
Ulfar jest Nordmarczykiem, niezwiązanym z żadnym z klanów. Silny wojownik, zapisał się w historii jako członek kilku grup najemników. Obecnie wolny strzelec, szukający wiary i celu, po którym mógłby złożyć broń. Miał wielu braci, ale większość z nich zmarła w dzieciństwie. Przez pewien czas miał żonę beduinkę, którą poznał w jednej z oaz, ale ją zostawił. Ma co najmniej kilkoro nieślubnych dzieci, choć sam zaprzecza, jakoby był ojcem któregokolwiek z nich.
Charakter
Tęgi duchem, za to niezbyt bystry. Zababonny, przyjmujący rzeczy takimi jakie są, okazjonalnie tłumacząc je boskimi interwencjami. Ma niewyparzoną gębę i rzadko kiedy myśli logicznie. Jest za to odważny i uparty w dążeniu do wyznaczonych celów.
Umiejętności
- Walka ciężkim orężem, szczególnie swoim dwuręcznym toporem przekutym z orkowego Krush Pach
- Myśliwy, choć raczej nie jest mistrzem w fachu
- Potrafi wyznaczyć trasę po pozycji gwiazd na niebie
- Nie potrafi czytać i pisać we Wspólnej Mowie, ale jako tako orientuje się w runach
- Wierzy, że umie dostrzegać boskie znaki, ale trzeba to brać przez palce
- Potrafi zagrzać wiernych mu bojów do walki, ale kiepsko mu idzie organizacja
- Wytrzymały i silny
Historia
Dorastał w rodzinie, która w młodości opuściła jeden z klanów Nordmaru i osiedliła się w dziczy w górach. Nie miał faktycznego nauczyciela; walki nauczył się w późniejszych latach. Znany był z kradzieży owiec innym klanom, czemu zawdzięcza jeden ze swoich niesławnych przydomków. W wieku dojrzałym ruszył przez przełęcz do Myrtany, podążając za migrującymi oddziałami orków. Tam szybko zaciągnął się do grupy najemników o nazwie "Smocze Ogony", która miała wyruszyć na południe, aby spacyfikować Silden, ale trudne warunki, brak zaopatrzenia, ataki partyzanckie oraz liczne zdrady i dezercje doprowadziły do rozpadu kompanii. Dowódca grupy, Totmes, oraz jeden z wchodzących w jej skład Asasynów przekonali Ulfara do porzucenia ekwipunku i wspólnego marszu na pustynny kontynent. Po drodze Ulfar usłyszał wiele legend: o mitycznej walce Rhobara Pierwszego z bestią, erze bohaterów, tajemniczych Insygniach i odległej krainie Salamandrii, które wpłynęły na jego wyobrażenie o świecie, który nagle stał się dla niego wielki i niegościnny. W Ben Sali grupa skompletowała nowy skład, z czasem biorąc udział w konflikcie Ishtar z niepłacącym podatków Mora Sul (ochraniali karawany transportujące wodę do pierwszego miasta) oraz podczas ogromnej suszy, która doprowadziła do niekontrolowanej migracji topielców w kierunku osad. Po latach walki Ulfar porzucił kompanię, zakładając, że jego jedynym wyzwaniem będzie odnalezienie wojownika, którego nikt jeszcze nie pokonał. Twierdzi, że miał sen, w którym zmierzył się z niejakim Arkhan Qualshy, ale nie wie, czy było to wspomnienie z życia, którego już nie pamięta, czy też zapowiedź przyszłości. Arkhan posiadał moc co najmniej jednego Insygnium. Ulfar, znużony legendami o Rhobarze, który pokonał bestię Beliara, zostaje najemnikiem. Dowiedziawszy się jednak, że Qualshy przebywa na pustyniach Varantu, porzuca grupę i wyrusza na starcie z człowiekiem, który dzierży ułamek nieograniczonej mocy. Gdy go pokona, już nigdy nie będzie musiał walczyć.
Pojedynek odbywa się nocą, na wydmach. Obecność zorzy polarnej na niebie ma wpływ na Ulfara, który jest przesądnym człowiekiem. Pojedynek trwa trzy dni. Obaj nie mogą się pokonać - żaden nie chce się poddać, ale też żaden nie chce zabić drugiego, ponieważ w ogniu walki tworzą więź. Gdy ich ostrza zderzają się ze sobą, obrazy innych światów, w których przeżyli razem niezliczone przygody, odbijają się w ich starciach. Wszystkie kończą się pojedynkiem, w którym jeden z nich zabija drugiego. Po czwartym dniu walki obaj są zwiotczali. Arkhan z blizną na policzku, Ulfar z rozciętym uchem. Rozmawiają o tym, że musi istnieć świat, w którym nie walczą ze sobą. Może to jest właśnie ten świat? Historia kończy się myślami Ulfara, który nie wie, czy to właśnie tutaj zaczęła się ich wspólna historia, czy właśnie dobiegła końca.
Obecnie powrócił do Varantu, tworząc małą grupę wojowników o przydomku "Jaszczurze Ogony" na pamiątkę grupy, która dała mu lekcję życia. Kiedyś ożenił się z beduinką, którą poznał w jednej z oaz, ale po kilku miesiącach porzucił małżeństwo i ruszył dalej. Jeden z Varanckich wojowników, którego kiedyś spotkał, twierdził, że jest jego synem.
Ciekawostki
- Uwielbia potrawkę z chrząszcza
- Po opuszczeniu Smoczych ogonów chciał skompletować załogę i wyruszyć na poszukiwanie Salamandrii, ale z czasem porzucił te plany
- Nie lubi wódy, ale nie pogardzi piwem
- Utrzymuje, że pochodzi z Klanu Krwi, choć za jedyny dowód świadczą tylko słowa jego ojca